مروری بر تاریخچه پروتز

در طول تاریخ عوامل و علل متععدی موجب شد تا افراد دچار نقص عضو شوند. جنگ ها، نواقص مادرزادی، دیابت و یا تصادفات.

پرداختن به زندگی عادی و انجام اعمال روزمره برای افرادی که دچار این مشکل شده بسیار سخت و طاقت فرسا است. از همین رو مصریان باستان اولین گام را در ساخت اندام مصنوعی برداشتند. امروزه با پیشرفت تکنولوژی اندام هایی کاربردی تر طراحی و تولید می گردد.

در این پست مروری به تاریخچه پروتز می پردازیم ، نکات و حقایق جالبی که شناخت بهتری از نحوه تولید، استفاده و تکامل این تکنولوژی را در اختیارمان می گذارد.

مطالبی که در ادامه تشریح می شود، از قرار زیر است:

• پروتز در مصر باستان
• پروتز در جنگ های جهانی
• بررسی پیشرفت های پروتز

تشریح تاریخچه مختصری از پروتز در مصر باستان

اولین پروتز جهان یک انگشت شصت پای بزرگ متعلق به زنی دارای مقام بود که توسط مصریان باستان ساخته شد. مصریان به انگشتان پا بسیار اهمیت می دادند. این را میتوان از پوشیدن صندلهای مخصوص شان فهمید، زیرا پوشیدن صندل از هنجارهای مصر باستان محسوب میشد. پوشیدن صندل برای بانوان مصری بسیار مهم بوده به‌طوری که در تکامل هویت آنها بسیار حائز اهمیت بود.

پروتز در جنگ های جهانی

جنگ های جهانی اول ودوم از مهمترین رخدادهای تاریخ بشر بوده که نقش بسیار بزرگی در شکل گیری آینده بشر ایفا کردند. درست است که در جنگ جهانی اول پیشرفت های چندانی در زمینه پزشکی صورت نگرفت، با این حال منجر به تشکیل انجمن ارتوپدی و پروتزی شد که همین امر  باعث جلب توجه جراح عمومی ارتش به اهمیت اندام های پروتزی شد.

مروری به تاریخچه پروتز

همزمان با پایان جنگ جهانی دوم، حمایت های زیادی از تحقیقات و پیشرفت ها در زمینه اندام پروتزی توسط آکادمی علوم و فنون صورت گرفت. این کار منجر به پیشرفتی شگرف در دنیای پروتز شد به نحوی که پروتزهای سبک و هوشمند، جای پروتزهای سنگین و دست و پاگیر را گرفت.

پیشرفت های پروتز

در طول تاریخ تحولات چشمگیر و مهمی در زمینه پیشرفت اندام های پروتز رخ داد. در ادامه مهمترین آن هارا بررسی می کنیم:

• ۹۵۰ تا ۳۰۰ سال پیش از میلاد

اولین بار در مصر باستان پروتز انگشت دست مویایی از جنس چرم همراه با چوب یافت شد، به تازگی نیز انگشت پای مصنوعی یک بانوی عالی رتبه مصری کشف شد. جنس این انگشت از پارچه، چسب و گچ بود. قابل به ذکر است قدیمی ترین پای مصنوعی ساخته شده، متعلق به رویمان باستان بود که جنسی از آهن، برنز و چوب داشت. این پروتز در جنگ جهانی دوم نابود شد و در حال حاضر تنها ماکتی از آن در موزه علوم لندن وجود دارد.

• قرون وسطی (۱۰۰۰ – ۴۷۶)

در این دوران از قلاب ها به عنوان اندام مصنوعی استفاده میشد. این قلاب ها استفاده جنگی نیز داشتند و به دلیل گسترش کم علم پزشکی، اکثر تجار به دنبال تولید این پروتزها به عنوان دست و پای مصنوعی بودند.

• ۱۴۰۰ تا ۱۸۰۰

به مرور زمان از مواد سخت‌تری نظیر مس، آهن، فولاد و حتی چوب برای تولید پروتز استفاده شد.

• ۱۸۶۳

با پیشرفت ابزارهای جنگی، میزان آسیب وارده به افراد افزایش یافت. در جریان جنگهای داخلی آمریکا، تعداد افراد نقص عضو شده افزایش چشمگیری پیدا کرد و از این رو تقاضا برای استفاده از اندام مصنوعی روز به روز در حال افزایش بود. این امر موجب ساخت نوعی پای مصنوعی از چوبی استوانه شکل همراه با فلز شد. با گذشت زمان آمریکا به پیشرفت های جدید در این زمینه دست پیدا کرد، از دیگر اختراعات آنها در این دوره میتوان به دست پلاستیکی که حتی قابلیت تکان دادن انگشتان را دارد نیز می توان اشاره کرد.

• ۱۹۴۵

پس از جنگ جهانی دوم استفاده از پروتزهایی از جنس چرم و چوب گسترش یافت، با این حال به دلیل سنگین و برخی موارد غیرقابل حمل و استفاده بودن و همچنین دشوار بودن تمیز کردن آن، دوام کمتری در طول تاریخ داشت.

• ۱۹۷۰،۱۹۹۰

با گسترش علم ارتوپدی و تجربیات پروتزهای سنگین، دانشمندان علاقه مند به ساخت پروتزهایی بودند که هم سبک تر باشند و هم تمیز کردن آنها راحت تر باشد. در این سال ها پروتزهایی از جنس پلی کربنات، رزین، پلاستیک و لمینت تولید شد. از مهمترین دستاوردهای این دوره می توان به تولید سوکت های مصنوعی اشاره کرد. طراحی این سوکت های سفارشی بوده و با هدف حفظ سلامتی، راحتی و بهداشت بیمار تولید می گردند.

• ۲۰۰۰،۲۰۱۴

با پیشرفت های تکنولوژی متخصصان و دانشمندان به سمت طراحی پروتزهای الکترونیکی سوق پیدا کردند. در این طراحی ها از میکروپروسسورها و حسگرها به منظور کنترل و بازدهی بالاتر استفاده شد. پروتزهای تولیدی کارایی آسان و بالایی داشته و بسیار سبک بودند.

امروزه شاهد پیشرفت تکنولوژی در تمام جهات هستیم و علم طراحی پروتز نیز از این مقوله خارج نیست. هدف از گسترش علم و فناوری در زمینه تولید اندام های مصنوعی، فراهم کردن شرایط راحت تری برای زندگی بشر می باشد.
با ما در ارتباط باشید